Fasetherapie‎ > ‎

Hechtingsproblemen

Gehechtheid is de affectieve band die er tussen twee personen bestaat. Kinderen hebben een hechtingsrelatie nodig om zich te kunnen ontwikkelen, omdat zij vanwege hun leeftijd afhankelijk van volwassenen zijn. In de wetenschappelijke literatuur wordt onderscheid gemaakt tussen een veilige gehechtheid en een onveilige gehechtheid. Kinderen die veilig gehecht zijn hebben vertrouwen in zichzelf en in anderen en zij leven en ontwikkelen zich vanuit dat basisvertrouwen. Kinderen die onveilig gehecht zijn hebben vaak dat basisvertrouwen niet en ontwikkelen zich daardoor minder evenwichtig. Zij ervaren dan diverse problemen ofwel de (directe) omgeving ervaart diverse problemen met deze kinderen. Dit noemen we dan hechtingsproblemen. 


De meest ernstige vorm is de Reactieve Hechtingsstoornis, waarbij het kind eigenlijk de neiging heeft om zich aan niemand meer te hechten. Men noemt hen vaak ‘allemansvriendjes’, omdat zij bij iedereen die dat maar wil geven, aandacht halen, zonder een relatie aan te gaan.


Uit wetenschappelijk onderzoek en ervaringen met behandelingen door Melody PsyCare weten we dat hechtingsproblemen op verschillende manieren kunnen ontstaan en er vaak sprake is van verschillende factoren die daarin meespelen. Zoals: het karakter van het kind, eigen problematiek van de ouder(s) en/of bepaalde omstandigheden. De omstandigheden kunnen bijvoorbeeld ziekte van het kind of de ouder zijn, al dan niet met één of meer ziekenhuisopnames, verlies van een ouder, adoptie, wisselende verzorgers, verwaarlozing.


Of er sprake is van hechtingsproblemen moet onderzocht worden door een professional met voldoende kwalificaties (bv. gz-psycholoog, orthopedagoog-generalist, Klinisch Psycholoog) én kennis van hechtingsproblemen. Bij Melody PsyCare zijn zulke professionals werkzaam.



© Copyright 2010 Melody PsyCare GGZ — http://www.psycare.nl — info@psycare.nl